علی نفس مامان و بابا

زمان خیلی زود در حال گذر است... کاش میشد در لحظه ایستاد و لذت برد اما ... چه زود و باور نکردنیست بالندگیت...هر روز در حال تغییر و تحولی... هر روز در حال رشدی... هر روز با روز دیگرت فرق دارد...روزهایم رو با شیرین کاریهات متفاوت کردی... عزیز دل مادر الان که در آستانه 2 سالگی هستی خیلی شیرین و بازیگوش شدی.. برایت می نویسم تا بدانی این روزهایت چطور در حال گذرند: این روزهااا حرف زدنت خیلی خیلی بهتر و کاملتر شده... حتی جمله هم میگی.. مثلاً: مامان بیا، آره بابا، روشن نکن، پوشک نکن، آب بده، عنک کو (عینک کو)، بابا کوش؟ بعد خودت جواب میدی نیس یا اوناهاش اینجاس یک روز سر کوچولوت موقع بازی کردن به دیوار خورد بعد سرت رو ما...

سیزده بدر امسال هم از راه رسید و با همه خوبیها و خوشیهاش تموم شد... سیزده بدر امسال همراه با خاله فروز ( خاله خودم) و خاله ساقی و خاله سیما (خاله های علی) حدود ساعت 1 بعد از ظهر به پارک آب و آتش رفتیم و تا حدود ساعت 7 بعد از ظهر در پارک بودیم.... روز خیلی خوبی بود... کلی بازی کردیم من جمله منچ، هفت سنگ و ... کلی دور دریاچه های کوچک با علی جونی راه رفتیم و علی کلی ذوق کرد... وقتی آب وسط دریاچه بهش پاشیده میشد کلی میخندید... کلی با اردک ها بازی کرد...   علی و باباش آماده رفتن به پارک آب و آتش   علی در حال تماشای اردک های دریاچه   علی در حال ذوق کردن و دست زدن علی تنبل...

سفرنامه نوروز 92 روز 28 اسفند ماه حدود ساعت 10 صبح به همراه بابا مهدی و خاله سیما و آریا جونی و عمو رضا راهی سفر به مقصد کرمان شدیم... در راه کلی با آریا شیطنت کردی.... و از بودن با آریا لذت میبردی و یک جورایی برات یک مدل و الگو شده بود هر کاری میکرد سریع تو هم پشتش انجام میدادی...در مسیر هم هر جایی ماشین پلیس میدیدی چشمات گرد میشد و مرتب میگفتی پئیس پئیس... فدای این شیرین زبونیهات بشم... حدود ساعت 10 شب به کرمان رسیدیم و با استقبال گرم پدر و مادرم روبرو شدم... آغوش مهربانی هاشون همیشه برایمان باز بوده و هست... چقدر بودن در کنار خانواده آرامش بخش هست... روز 29 اسفند  از یک بازارچه سنتی در یخدان مویدی (یکی از جاهای دی...